Operacja deformacji palucha koślawego

Paluch koślawy jest tak powszechny, że w praktyce medycznej istnieje ponad czterysta opcji chirurgicznego rozwiązania tego problemu. Oczywiście nie wszystkie interwencje odniosły taki sam sukces i całkowicie rozwiązały problem pacjenta, dlatego we współczesnej praktyce pozostają najbardziej postępowe opcje interwencji, w których pacjenci mają dużą szansę na wyzdrowienie. Obecnie chirurgia palucha koślawego koncentruje się na tym, aby była jak najbardziej inwazyjna w połączeniu z dobrym efektem terapeutycznym interwencji.

Wskazania

Paluch koślawy to problem nie tylko dorosłych; może pojawić się także u dzieci. Powstawanie guzka na dużym palcu u nogi w początkowej fazie nie przeszkadza pacjentom do czasu pojawienia się ostrego bólu podczas chodzenia, problemów z wyborem obuwia i okresowych stanów zapalnych kości. Na tym etapie większość pacjentów stara się uśmierzyć ból tradycyjnymi metodami. Różne okłady i kąpiele jedynie przedłużają przebieg choroby i prowadzą do jedynego prawidłowego rozwiązania deformacji palucha koślawego – interwencji chirurgicznej.

Wskazaniami do operacji są:

• zwiększony ból dużego palca;
• przewlekłe zapalenie, którego nie można zatrzymać, ciągły obrzęk;
• uszkodzenie skóry w obszarze krzywizny koślawej (pęknięcia, ropienie, owrzodzenia);
• stopa płaska koślawa ze znacznym skrzywieniem stawu dużego palca;
• niemożność pomocy pacjentom metodami zachowawczymi;
• pojawienie się utykającego chodu;
• ograniczenie aktywności ruchowej stopy.

Lekarze nalegają, aby koślawość kciuka leczyć wyłącznie chirurgicznie, ponieważ większość pacjentów leczy się na etapie choroby, gdy nie jest możliwe zachowawcze skorygowanie patologii. Jednocześnie, nieleczone, haluksy ostatecznie doprowadzą do redystrybucji obciążenia na inne palce, powodując cierpienie i krzywe palce od drugiego do piątego palca. Tylko dzięki szybkiej interwencji chirurgicznej można uniknąć takich powikłań.

Przygotowanie do interwencji

Podczas operacji palucha koślawego poważne przygotowania przeprowadza się w ortopedii. Pacjent przechodzi wszystkie niezbędne badania. Kluczowe jest badanie krwi, którego wynik jest ważny, aby wykluczyć objawy procesu zapalnego w organizmie.

W niektórych przypadkach standardową listę badań można uzupełnić o oznaczenie poziomu hormonów i markerów nowotworowych, jeśli lekarze podejrzewają rozwój procesu złośliwego w stopie.

Obowiązkowym etapem operacji ortopedycznych jest diagnostyka RTG – w trakcie badania wykonywane są zdjęcia w dwóch projekcjach w celu określenia charakteru deformacji oraz nasilenia zaburzeń patologicznych.

W trudnych przypadkach lekarze mogą skorzystać z rezonansu magnetycznego lub tomografii komputerowej. Takie badanie daje dokładniejsze wyniki. Na podstawie wyników badań lekarze decydują, jaką metodą najlepiej przeprowadzić operację.

Klasyfikacja zabiegów chirurgicznych

Wszystkie operacje wykonywane w przypadku koślawości można podzielić na dwie duże grupy - operacje małoinwazyjne i interwencje rekonstrukcyjne. Pierwszy rodzaj interwencji chirurgicznej na stopie charakteryzuje się niskim urazem.

Operację stosuje się w ograniczonym zakresie – jedynie w początkowej fazie rozwoju choroby, jeśli deformacja jest nieznaczna i w przypadku łagodnego rozrostu tkanki chrzęstnej, którą można łatwo usunąć operacyjnie. We wszystkich pozostałych przypadkach operacje małoinwazyjne nie rozwiązują problemów pacjenta.

Większość zabiegów małoinwazyjnych przeprowadza się szybko i nie powodują powikłań. Blizny po tej operacji są minimalne. W celu interwencji lekarz wykonuje od dwóch do trzech nakłuć, których długość nie przekracza 0,5 cm. Po tych operacjach skóra regeneruje się bardzo szybko, a okres niepełnosprawności wynosi do dwóch tygodni.

Podczas wykonywania interwencji rekonstrukcyjnych wielkość uszkodzeń tkanek miękkich jest bardziej znacząca. Jednak ogromną zaletą operacji jest to, że pomagają usunąć nawet znaczne deformacje nóg i pomóc przy silnych skrzywieniach. Nacięcie podczas interwencji rekonstrukcyjnej sięga do czterech centymetrów i znajduje się po przyśrodkowej stronie stopy. Dzięki tego typu operacjom lekarze całkowicie przywracają anatomiczną pozycję dużego palca u nogi.

Operacje można również rozważyć w zależności od lokalizacji, w której są przeprowadzane. Istnieją trzy grupy interwencji - na tkankach miękkich, na tkance kostnej i chirurgia kombinowana. Podczas wykonywania interwencji na tkankach miękkich deformację koślawą można wyeliminować tylko wtedy, gdy nie ma deformacji głowy kości śródstopia. Podczas takiej interwencji lekarz pracuje wyłącznie z tkankami miękkimi - ścięgnami, mięśniami, kaletką.

Dzięki interwencji chirurgicznej na tkance kostnej możliwa jest korekcja deformacji drugiego i trzeciego stopnia. Interwencja polega na spiłowaniu części kości lub wykonaniu osteotomii. W operacji łączonej interwencja następuje zarówno w tkankach miękkich, jak i kościach. Jednak możliwości takiej operacji są szersze – lekarze mogą jednocześnie usunąć narost kostny i wykonać operację plastyczną więzadeł.

Techniki Operacyjne

Haluksy można wyeliminować za pomocą kilku technik chirurgicznych, z których każda ma swoje zalety i jest wybierana dla określonych wskazań.

OPERACJA MCBRIDE

Według McBride’a podczas interwencji chirurgicznej wykonuje się nacięcie w pierwszej przestrzeni międzyśródstopowej, tuż na wysokości głów. Za pomocą zacisków lekarz rozsuwa tkanki miękkie i wykonuje nacięcie w więzadle międzyśródstopowym, które znajduje się na powierzchni. Następnie chirurg uzyskuje dostęp do ścięgna mięśnia odpowiedzialnego za odwodzenie pierwszego palca – zostaje ono uruchomione i zszyte specjalnym materiałem szewnym – wikrylem.

Następnie lekarz pracuje z trzeszczkami; krzyżuje więzadło głębokie, które jest przymocowane do kości trzeszczki, eliminując w ten sposób jej podwichnięcie. Następnie rozcina się torebkę stawu śródstopno-paliczkowego wzdłuż zewnętrznej powierzchni, po czym na wewnętrznej powierzchni stopy wykonuje się nacięcie o długości około 5-6 cm, przez które nerw zostaje odizolowany i cofnięty na bok.

Kapsułkę wypreparowuje się w kształcie angielskiej litery V, wierzchołkiem skierowanym w stronę kciuka. Haczyki Homana umieszcza się nad i pod kością oraz usuwa narośle chrzęstne na głowie kości śródstopia. Jeśli nie zostanie to zrobione, w przyszłości pacjenci będą odczuwać ból stawów.

W przyszłości rozwój operacji może odbywać się na dwa sposoby, w zależności od potrzeby osteotomii. Przy osteotomii konieczne jest użycie szpilki, która przyczepi ścięgno do fragmentów kości. W końcowym etapie usuwa się nadmiar tkanki torebki, wykonuje się operację plastyczną z określonym napięciem tkanki, po czym chirurg zszywa brzegi rany i leczy jej powierzchnię.

Technikę tę zaproponowano ponad osiemdziesiąt lat temu, ale do dziś operacja nie straciła na aktualności. Aby zapobiec nawrotom po interwencji, pacjentom zaleca się noszenie specjalnego obuwia ortopedycznego po operacji.

METODA SERIEGO

Technikę operacyjną wykorzystującą minimalnie inwazyjną technikę SERI zaproponował w 1998 roku chirurg Cesare Faldini. Teraz jest również aktywnie wykorzystywany w praktyce chirurgicznej lekarzy w wielu krajach. Jest to zabieg mało traumatyczny, skuteczny w początkowej fazie rozwoju choroby oraz przy umiarkowanej koślawości skrzywienia stopy, gdy kąt odchylenia dużego palca nie przekracza czterdziestu stopni.

ODNIESIENIE! Operacja nie jest wykonywana z powodu ciężkiej artrozy. Pacjentom można odmówić tego typu interwencji również w przypadku niestabilności pierwszego stawu śródstopno-paliczkowego.

Operację stopy przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym. Lekarz wykonuje nacięcie w rzucie głowy kości śródstopia dużego palca, otwiera torebkę stawową i wykonuje osteotomię specjalnym pilnikiem lub dłutem. Podczas tego zabiegu możliwa jest dalsza redystrybucja obciążenia na dystalną część kości śródstopia.

Podczas zabiegu chirurgicznego lekarze wykorzystują druty Kirschnera do wytworzenia prawidłowego położenia kciuka – wprowadza się je w stronę przyśrodkową powierzchni w kierunku ukośnym, po czym lekarz ręcznie przesuwa palec i ustawia go w żądanej pozycji. Operacja w trakcie rehabilitacji wymaga założenia opatrunku gipsowego – zakłada się go przez co najmniej dwa tygodnie. Igłę usuwa się po około 1-1,5 miesiącu.

METODA CHEVRONA

Technikę Chevron stosuje się w przypadku niewielkich odkształceń, jeśli kąt jest mniejszy niż 17 stopni. Głównym warunkiem takiej interwencji jest brak artrozy i innych poważnych zmian spowodowanych koślawością stóp.

Leczenie chirurgiczne przebiega w następujący sposób: w początkowej fazie lekarz nacina skórę tuż nad stawem śródstopno-paliczkowym stopy. Podkreślone są skrócone połączenia i sama torebka stawowa. Zazwyczaj zmiany zwyrodnieniowe w tkankach i więzadłach powodują deformację kciuka. Kalus na stawie usuwa się za pomocą dłuta lub piły.

Wykonuje się nacięcie na kości śródstopia na poziomie głowy, przesuwa się je na zewnątrz i umieszcza pod kością trzeszczkową. Następnie falangę zabezpiecza się za pomocą śrub lub drutów, a kapsułkę zamyka się. Śruby tytanowe nie wymagają usuwania po zabiegu, natomiast druty usuwa się po trzech miesiącach od zabiegu, chyba że zachodzi potrzeba zrobienia tego wcześniej.

METODA SZALIKA

U większości pacjentów haluksy można usunąć za pomocą osteotomii szalikowej. Operację tę wykonuje się w przypadku umiarkowanej koślawości pierwszego palca. Obecnie najbardziej uniwersalną metodą leczenia koślawości jest operacja; ma wiele zalet w porównaniu z innymi metodami.

Pozytywne aspekty operacji są następujące:

• podczas zabiegu możliwe jest nie tylko przesunięcie, ale także obrócenie głowy kości śródstopia, co pozwala uzyskać bardziej postępowy wynik niż w przypadku innych interwencji chirurgicznych;
• Jeżeli rozmiar jest niewystarczający, lekarz może wykonać zabieg wydłużania kości;
• przy deformacji szpotawej kość można przesunąć na stronę przyśrodkową;
• aby zmniejszyć obciążenie wewnętrznej strony stopy i obszaru pierwszego palca, możesz przesunąć kość lekko w dół i na bok;
• w razie potrzeby można skrócić długość kości;
• Gdy staw jest pronowany, elementy kostne mogą się obracać.

Operację przeprowadza się w znieczuleniu rdzeniowym. Chirurg wykonuje nacięcie po wewnętrznej stronie stopy od początku palca do początku kości śródstopia. Następnie wykonuje się zygzakowate cięcie po stronie kości pierwszego palca, po czym głowa kości zostaje przesunięta do pożądanej pozycji, zmienia się jej kąt. W tym samym czasie lekarz zmienia również położenie ścięgien przyczepionych do kciuka.

Następnie zdeformowaną torebkę stawową oddziela się od zewnątrz i mocuje kości w żądanej pozycji za pomocą tytanowych śrub. Zwykle zapięcia nie są usuwane; jeśli nie powodują dyskomfortu, pacjenci nadal noszą śruby. Rehabilitacja po operacji trwa od trzech do sześciu tygodni. Bezpośrednio po zabiegu pacjentom zaleca się noszenie specjalnej ortezy lub szyny, w której konieczne jest jak najwcześniejsze obciążenie stopy. Szyna jest noszona przez cały okres rekonwalescencji.

INTERWENCJA LASEROWA

Możliwe jest również usunięcie palucha koślawego za pomocą lasera, jednak pacjenci nie pokładają wielkich nadziei w tej metodzie operacji. Choć jest minimalnie inwazyjny i najdelikatniejszy, stosuje się go wyłącznie na wczesnym etapie rozwoju procesu patologicznego.

Niewątpliwą zaletą interwencji chirurgicznej jest małe nacięcie, które lekarze wykonują w pobliżu największego punktu występu kości. Po wygojeniu uraz taki jest praktycznie niewidoczny, co pozwala na maksymalne przywrócenie estetyki stopy. Za pomocą lasera lekarze mogą wykonywać ograniczone interwencje:

• przeprowadzić egzostektomię - za pomocą lasera usuwa się część wzrostu chrząstki, która tworzy się we wczesnym stadium koślawości;
• wykonać osteotomię dużym nacięciem - podczas operacji usuwa się paliczek bliższy pierwszego palca;
• wykonać artroplastykę resekcyjną - usuwa się powierzchnie stawowe kości śródstopia i część paliczka dużego palca.

Usuwanie laserem najczęściej wykonuje się w klinikach dysponujących specjalistycznym sprzętem. Rekonwalescencja po operacji jest minimalna – już po kilku tygodniach pacjenci mogą normalnie chodzić.

Jedyną wadą interwencji laserowej jest to, że nieprawidłowego położenia kości nie można skorygować, a jedynie oszlifować do wymaganych parametrów. W takim przypadku pacjenci są narażeni na ryzyko nawrotu choroby.

ARTRODEZA

Operacja usunięcia koślawości za pomocą artrodezy jest dziś stosowana dość rzadko, ale czasami jest to dla pacjentów jedyny sposób na pozbycie się koślawości dużego palca u nogi. Chirurgia jest jedną z najbardziej radykalnych metod interwencji.

Za pomocą takiego zabiegu można usunąć podstawę paliczka pierwszego palca i skleić palce specjalnymi śrubami.

WAŻNY! Podczas operacji osiąga się główny cel - wyeliminowanie deformacji i nadanie stawowi prawidłowej pozycji, jednak nie u wszystkich pacjentów po takiej operacji czuje się komfortowo.

Istnieją poważne przeciwwskazania do interwencji:

• miażdżyca naczyń i inne zaburzenia krążenia;
• stopa cukrzycowa;
• polineuropatia.

W przypadku zapalenia stawów i artrozy pacjentom można również odmówić operacji, jeśli stawy są poważnie zdeformowane, zniszczone lub stale objęte stanem zapalnym. W takim przypadku pacjentom zostanie zalecone poddanie się zabiegowi małoinwazyjnemu.

Wśród powikłań interwencji chirurgicznej mogą wystąpić następujące patologie: silny ból, dyskomfort związany z tytanowymi konstrukcjami mocującymi zainstalowanymi w kości oraz utykanie. Rehabilitacja po interwencji trwa osiem tygodni. Chodzenie w gipsie konieczne jest tylko w pierwszych dniach po zabiegu – jest to konieczne w celu umocowania elementów. Możesz użyć buta Baruka. Są to specjalnie zaprojektowane buty ortopedyczne, które odciążą operowaną nogę.

Recenzje

Jeśli pacjent przechodzi operację usunięcia koślawości, może przeczytać recenzje i dowiedzieć się, jakie rodzaje interwencji są wykonywane i jaka jest ich skuteczność. Oto kilka podobnych opinii:

"W zeszłym roku musiałam zakończyć karierę baletnicy ze względu na deformację palucha koślawego. Zrobiliśmy to metodą szalika, wszystko wydawało się być w porządku, ale noga nadal boli przy wysiłku. "

"Od dawna cierpię na paluch koślawy, ale nie odważyłam się poddać operacji. Miałem skomplikowaną artrodezę, rekonwalescencja trwała ponad dwa i pół miesiąca, ale po operacji było dużo łatwiej. Teraz mogę chodzić bez laski i nie odczuwam bólu. "

"Kość w mojej stopie jest dziedziczna - moja mama i babcia również cierpiały na dnę moczanową. Zdecydowałam się na operację, gdy tylko pojawiły się pierwsze objawy. Operację przeprowadzono laserem, usunięto mi wszystkie nadmiarowe narośla, teraz moja noga wygląda normalnie, ale lekarze kazali mi monitorować pod kątem ewentualnych nawrotów. "

Operacje palucha koślawego w większości przypadków pozwalają na rozwiązanie problemu haluksa na palcu. Kiedy pojawią się pierwsze oznaki koślawości, nie należy zwlekać z leczeniem – najlepsze efekty pojawiają się już na wczesnym etapie rozwoju choroby.